Aan het einde van de jaren zestig werd de floppydisk intern veel gebruikt bij IBM en later, in 1971, voor commercieel gebruik. Overigens waren de eerste diskettes een heel verhaal, met een diameter van 20 centimeter.
Harde schijven voor consumenten kwamen nauwelijks aan de horizon, maar gegevens moesten op de een of andere manier worden opgeslagen. Dankzij de 5 1/4 diskette (vijf en een kwart inch) konden zelfs vroege computerbezitters hun werk opslaan. Vanaf het begin hadden ze 180 kilobytes. Belachelijk weinig naar huidige maatstaven.
In 1984 werden 3½ (drie en een halve inch) diskettes geïntroduceerd, die een harde beschermende plastic hoes hadden. Toen ze werden gelanceerd, hadden ze 360 kilobytes en latere edities verdubbelden dit tot 720.
Dubbele dichtheid
In 1987 kwam de floppy disk met dubbele dichtheid op de markt, die dezelfde fysieke grootte had als de 3,5-inch floppy disk, maar maar liefst 1,44 MB kon bevatten.
“Waarom heb je de harde schijf niet gebruikt om je gegevens op op te slaan?” vragen jongere lezers zich misschien af. Nou, omdat een harde schijf slechts 40 megabytes kon bevatten en enorm duur was. In 1987 kostte het ongeveer 20.000 kronen. In de munteenheid van die tijd. Vandaag zou dat twee keer zoveel zijn. De meeste zogenaamde thuiscomputers hadden niet eens een ingebouwde harde schijf. Diskettes daarentegen waren niet bijzonder duur en gemakkelijk in het gebruik. Dat ze toen heen en weer braken waren gewoon klappen die je moest incasseren.
Apple schoot als eerste
Een van de eerste salvo’s tegen de floppydisk werd geleverd door Apple toen ze in augustus 1997 de Imac lanceerden. Het was een van de eerste thuiscomputers die geen floppydiskstation had.
De meeste mensen vroegen zich af wat Apple van plan was en de floppy disks bleven bestaan. Ze behielden hun positie als eenvoudig en goedkoop opslagmedium. Als je bestanden had die van de ene computer naar de andere gingen, werd er een diskette gebruikt. Geleidelijk aan deed internet zijn intrede en konden we nu bestanden versturen via e-mail. Ook USB-sticks en cd-branders deden hun intrede en nu werd het gemakkelijk om grotere bestanden tussen onze computers over te zetten.
De floppydisk als save-symbool
Tegenwoordig hebben we een nog snellere internetverbinding, waardoor USB-sticks min of meer gratis zijn en de cd-brander bijna net zo achterhaald is als de floppydisk. Maar de schijf leeft nog.
De floppydisk is nog steeds, ondanks dat er een hele generatie is die er nooit gebruik van heeft gemaakt, het symbool van het opslaan van data. Microsoft Office 2019 gebruikt bijvoorbeeld nog steeds een diskettepictogram om documenten op te slaan.
Hoeveel diskettes waren er nodig voor één gigabyte aan gegevens?
Als je 3,5-inch diskettes zou gebruiken met een opslagruimte van 1,44 megabyte, zou je 711 disks nodig hebben om één gigabyte aan gegevens op te slaan. Windows 10 is 15 gigabyte. Er zouden dus 10.665 diskettes nodig zijn om Windows te installeren.